IYR Krishna Rao

Nirmala Sitharaman in the budget presented in Parliament came up with the proposal to borrow in the external markets in external currencies.  Two main reasons given for this proposal are India sovereign external debt is one of the lowest at less than 5 per cent of the GDP and hence external borrowing is a favourable option.  Given the emphasis the budget places on private sector investment to give a boost to the economy this measure would free up domestic funds for private investment since there is not enough domestic household savings to finance enormous needs of the Government and still leave substantial amounts for private sector investment.  This one particular proposal in the budget has drawn the maximum debate in terms of some supporting it as an innovative initiative beneficial to the economy and another set of economists warning against the pitfalls of sovereign external borrowings.  Swadeshi Jagran Manch also joined in the debate arguing against the mo

With the World Bank dropping the proposal to fund the Amaravati project the issue came up for hot debate in the Andhra Pradesh legislative assembly with the party in power and opposition blaming each other for World Bank dropping the proposal. Original proposal envisaged Amaravati sustainable infrastructure and institutional development project to be funded by the World Bank by Rs 2100 crore Asian infrastructure investment bank by Rs 1500 crore and another Rs 1500 crore coming from the state government making it a project of about Rs 5000 crore.  World Bank mandate envisages it to examine the environmental implications as well as how a project is going to impact the livelihoods of different stakeholders for sanctioning a project. There were complaints both from NGOs and stakeholders within the capital city area to the independent accountability mechanism of the World Bank claiming that there were major violations of environmental norms in the Amaravati project and the livelihoo

Jawaharlal Nehru, the idealist that he was, wanted an Asian axis with India and China together. He wanted these two great ancient civilisations to come together to play a major role in the global arena. The realistic Chinese leadership never had such illusions and in the 1950s concentrated only in annexing Tibet and Aksai Chin area in the 1962 Indo-China war which provided them the strategic link between Tibet and Xinjiang province.  The action of China in '50s and early '60s proved what matters to nations is the strategic interest but not shared values and histories and cultural affinity. China has grown from strength to strength from then onwards in terms of the size of its economy. An economy which was of the size of US $ 60,000 million in 1960s, today is around US $ 14 trillion. Also Read - Climate change stripping Ladakh of its very identity   During the same period Indian economy has grown from US $ 37000 million to US $ 2.6 trillion. We are in terms of sheer size

పరిపాలనా సంస్కరణలను సిఫార్సు చేసే సలహాదారులు అయినా మొత్తం విధానాన్ని పరిశీలించిన తర్వాత అందరికీ తెలిసిన సత్యాలనే ఒక చక్కటి ప్రజెంటేషన్ రూపంలో తెలియజేస్తారు. చాలా సందర్భాలలో వారిచ్చే సలహాలు సూచనలు అంత వరకు అమలులో ఉన్న విధివిధానాలు పాటించడం లేదని అవి సక్రమంగా పాటిస్తే పరిపాలనలో గణనీయంగా మార్పు వస్తుందని తెలియజేస్తారు. ఈ నేపథ్యంలో ప్రస్తుతం అమలులో ఉన్న విధి విధానాలు ఎంతవరకు సక్రమంగా పాటిస్తున్నారో ఒకసారి పరిశీలించి, సమగ్రంగా సమీక్షించి అమలు చేస్తే గణనీయమైన మార్పులు వచ్చే అవకాశం ఉంది.  కెసిఆర్ రెండవ తడవ పాలన చేపట్టిన తర్వాత కొన్ని మౌలికమైన పరిపాలన సంస్కరణలపై దృష్టి సారించారు. మొదటి పాలనా కాలంలో రైతులకు బ్యాంక్ అకౌంట్ల ద్వారా నేరుగా సబ్సిడీ చెల్లించే విధానం, కళ్యాణ లక్ష్మి వంటి వ్యక్తిగత లబ్ధి చేకూర్చే పథకాలను, అధికార వికేంద్రీకరణలో భాగంగా జిల్లాల సంఖ్య పెంచడం వంటి చర్యలు చేపట్టారు. ఇప్పుడు రెవెన్యూ శాఖ ప్రక్షాళన లేదా పూర్తి రద్దు, చట్టబద్ధంగా ఆస్తిపై సంపూర్ణి హక్కులు కల్పించడం, జిల్లాస్థాయిలో ప్రత్యేక సాధారణ పరిపాలన శాఖ ఏర్పాటు చేయటం, రాష్ట్రీయ పరిపాలన సర్వీస్‌ ప్రారంభించడం,

విశ్లేషణ నిర్మలా సీతారామన్‌ గతవారం లోక్‌సభలో సమర్పించిన కేంద్ర బడ్జెట్‌ను ఆచరణ సాధ్యమైన క్రియాశీలక బడ్జెట్‌గానే చెప్పాలి. సంకీర్ణ పక్షాల దయాదాక్షిణ్యాలపై ఆధారపడి రాజీమార్గంలో పాలన సాగించాల్సిన అవసరం లేకపోవడంతో 2019 బడ్జెట్‌లో సహజంగానే కొన్ని కఠిన నిర్ణయాలు తీసుకోవడానికి ప్రభుత్వానికి వెసులుబాటు దొరికినట్లయింది. ప్రభుత్వ వ్యయాన్ని భారీగా పెంచడం అనే సాధారణ నమూనాకు భిన్నంగా స్థిర అభివృద్ధి విధానంపై కేంద్రం దృష్టి పెట్టింది. వృద్ధి రేటును పెంచుతూనే ద్రవ్యోల్బణాన్ని అదుపులో ఉంచుకోవటం కూడా ముఖ్యం. అందుకే ప్రజాప్రయోజనాలకు పట్టం కడుతూనే ఆర్థిక క్రమశిక్షణకు ప్రాధాన్యమిస్తూ ఈ బడ్జెట్‌ రూపకల్పన చేశారు. భారతీయ జనతాపార్టీ 2019 ఎన్నికలలో ఇతర పార్టీల మీద ఆధార పడవలసిన అవసరం లేకుండా పూర్తి మెజారిటీని సాధించింది. సంకీర్ణ ప్రభుత్వాలలో మిగిలిన పార్టీలతో కలసి వారి ప్రయోజనాలను పరిగణనలోకి తీసుకుంటూ రాజీ మార్గంలో పరిపాలన సాగించాల్సిన అవసరం ఈరోజు బీజేపీకి లేదు. వెనువెంటనే  ఎన్నికలు కూడా ఏమీ లేవు. అలాంటి పరిస్థితుల్లో ప్రవేశపెట్టిన బడ్జెట్‌ 2019 బడ్జెట్‌. సహజంగానే కొన్ని కఠిన నిర్ణయాలు తీసుకోవడానికి ఈ పర

There were lots of expectations from 2019-20 budget. This was the budget BJP government was presenting after being re elected with a decisive majority. Since they had majority on their own there were no constraints in terms of coalition dharma and  need for compromises to accommodate the coalition partners. This gave  BJP an opportunity to  come up with if required some hard decisions. They need not necessarily be governed by populistic demands  as well since the next elections are quite far away.in a way the first two years after an election give any government certain elbow room to take hard decisions which may not be possible as the next election approaches. Viewed from this angle finance Minister Nirmala sitharaman has done a commendable job of presenting a  budget which is realistic and lays  the foundation for a 5 trillion dollar economy. The most important feature of the budget was focus on fiscal discipline and maintaining the fiscal deficit as a percentage of GDP at 3.3. th